„Nie martw się to tylko życie” to nie tylko historia opowiadająca o tym co nas spotyka po śmierci. Jest to psychologiczny obraz człowieka, jaki musi stawić czoło przypuszczeniom, że nie żyje. Świat przedstawiony w debiucie młodego pisarza Adama Szewczyka opisany jest w najmniejszych detalach, co pozwala czytelnikowi spojrzeć z innej, bardziej ludzkiej strony na śmierć i to, co znajduje się po życiu. Historia Jakuba podnosi ku chwale wszystkie najmniejsze i z pozoru nieistotne chwile ludzkiego życia, wszystkie drobnostki, jakich na co dzień nie zauważamy. Książka woła do czytelnika, by zatrzymał się i zastanowił nad swoimi decyzjami, a z drugiej strony pociesza go wizją tego, że nawet najgorsze decyzje w życiu nie muszą być ostateczne. Całość ubrana w barwne szaty pośmiertnego świata, ozdobiona odrobiną poezji spowoduje, że spojrzycie na swoje codzienne problemy z większym dystansem i częściej będziecie patrzeć w gwiazdy.

Fabuła:

Jakub, przeciętny, stereotypowy urzędnik ginie w wypadku samochodowym. Trafia do kompletnie obcego dla siebie miejsca, którego nie rozumie, w które nie chce uwierzyć, ale z którym czasem przyjdzie mu się zmierzyć- otacza go ciemność. Jakub nie pamięta co się stało, nie zna szczegółów z ostatnich chwil ze swojego życia, co powoduje, że nie chce z początku uwierzyć w swoją śmierć. Dusza Jakuba w mrocznej ciemności doświadcza halucynacji, wspomnień i wizji przypominając mu jego utracone życie. Każda wizja prowadzi za sobą refleksję nad wyborami jakich dokonał w swoim życiu, każda wizja przybliża nam Jakuba od jego najmłodszych lat do okresu tuż przed śmiercią. Przebywając w ciemności Jakub poznaje nowy otaczający go świat i próbuje poradzić sobie z wiedzą jaka powoli do niego trafia, mianowicie, z wiedzą, że nie żyje.

 

Gdy Jakub akceptuje stan, w jakim się znalazł postanawia skontaktować się ze swoją rodziną na ziemi. Nie zdaje sobie jednak konsekwencji z tego, że podróż na ziemię może pociągnąć za sobą falę wspomnień i emocji, że podróż na ziemię może przypomnieć mu okoliczności jego śmierci, może zaprowadzić go w najmroczniejsze wspomnienia o jakich chciał zapomnieć, przypomnieć mu najjaśniejsze chwile, które powinien lepiej pielęgnować w swoim życiu i pozwoli mu poznać samego siebie i po raz pierwszy "wziąć odpowiedzialność za swoje życie".

 

Budowa książki:

Książka została napisana w drugiej osobie, by czytelnik lepiej poczuł się w skórze Jakuba. Książka podzielona jest na Prolog, 5 rozdziałów i Epilog. Każdy rozdział rozpoczyna się wierszem, jaki ma za zadanie wprowadzić czytelnika w klimat powieści oraz stylizowanym tekstem opowiadającym w sposób naukowy o świecie jaki znajduje się po śmierci. Dwa pierwsze rozdziały mają charakter refleksyjny, pomagają nam chronologicznie poznać bohatera. W dwóch pierwszych rozdziałach bohater przebywa w ciemności i doświadcza wizji i wspomnień. Trzy ostatnie rozdziały nabierają tempa, jest w nich rozwinięta akcja i opisują one bardziej przemianę bohatera, jaka odbywa się w jego wnętrzu. Po szoku, jaki doznaje dowiadując się o przyczynach swojej śmierci bohater popada w obłęd i zamyka się w sobie. Wymyśla wyimaginowany świat po jakim wędruję przeżywając również swoje życie po raz kolejny, by ostatecznie przejść wewnętrzną przemianę.

 

Przesłanie:

Głównym przesłaniem książki jest przekazanie mojej własnej wizji tego co jest po śmierci, jaka urodziła się w mojej głowie w wieku około 14 lat i kwitła aż do teraz. Jest to wizja ciemności, w której człowiek stopniowo traci pamięć i w zależności od tego, jakie miał życie czy żył zgodnie ze sobą, czy też nie może wykreować sobie w tej ciemności niebo, piekło, raj, koszmar, albo cokolwiek innego. Kolejnym przesłaniem jest wołanie "Czytelniku, zastanów się co jest dla Ciebie ważne w życiu, bo z pewnością nie są to papiery i pieniądze". "Nie martw się, to tylko życie" to kolejne przesłanie książki, czytelnik po jej przeczytaniu powinien spokojniej patrzeć na problemy jakie go otaczają i podchodzić do nich z dystansem. Książka ma wiele pobocznych przesłań, mówi o tym co jest ważne i tutaj wynoszę na szczyty wszystkie małe, nieistotne chwile, jakie z pozoru w naszym życiu nie mają znaczenia, a jakie Jakub będzie pamiętał najdłużej i to one zostaną zapomniane jako ostatnie.