Dariusz Krzywdziński- „Odnaleźć siebie”

Obrazek artykułu
Bardzo możliwe, że wielu z nas nigdy nie odnajdzie drogi do własnego wnętrza, nie spróbuje rozplątać zagmatwanych myśli, nie odważy się spojrzeć w lustro i szczerze porozmawiać z samym sobą. Skrupulatne planowanie każdego dnia, nie zawsze pozwala uczynić przyszłość przewidywalną, podobnież jak kolejne potknięcia nie świadczą o przegranej.

„Odnaleźć siebie” Dariusza Krzywdzińskiego to książka, która pozwoli nam pobłądzić na życiowych ścieżkach w poszukiwaniu prostej. Lektura potwierdza znaną mądrość mówiącą, iż najlepsze scenariusze pisze życie.


"Jeżeli ktoś szukałby bajki, najlepiej szukać jej w ludzkich losach. Nic lepiej nie pisze książek niż samo życie. Szukamy ciekawostek, informacji, jesteśmy żądni sensacji, a życie pisze wytrwale i weryfikuje. To spotkanie wypadło zupełnie przypadkowo. Nie miałem zaplanowanego Sylwestra, chciałem go spędzić w jakimś schronisku w górach, w głuszy, z dala od świata. A tu nagle Adam poprosił mnie o przysługę … ".


Autor z wykształcenia będący pedagogiem, jako pasjonat historii, fotografii oraz miłośnik pieszych i rowerowych wojaży, zapewni nam masę wrażeń w trakcie „podróży” po lekturze. Sensacja napędza akcję pozwalając nam z bezpiecznej odległości przyglądać się rozpracowywaniu europejskiego szlaku którym Al Kaida przerzuca terrorystów i kandydatów na terrorystów na zachód naszego kontynentu. Tematyka zdaje się niezwykle aktualna skoro świat drży przed kolejnymi atakami terrorystycznymi.


Wyjątkowość pozycji „Odnaleźć siebie” wynika z faktu, że wartka akcja i sensacja na, którą wielu się łasi poszukując wrażeń, doskonale przeplata się z wątkami miłosnymi oraz rozważaniami natury psychologicznej. Droga do szczęścia i odkrywania siebie nie jest prosta ale chyba warto aby ostatecznie stać się świadomym człowiekiem.

 

"Poszukiwanie sensu istnienia, pozostawianie za sobą tego, co ludzie zwą przeszłością. Czy można uciec od siebie, na jaki szczyt trzeba by wejść, żeby widzieć siebie? Na jaki dach świata ja muszę się wdrapać, czy istnieje moja góra? Wbiłem wzrok w przestrzeń za oknem, jak szybko pozostawiam za sobą przeszłość: drzewa, domy, l spieszących ludzi… Dokąd ten pęd mnie zabierze? Tak, muszę ją pozostawić, inaczej nie wejdę w teraźniejszość."

Od 2 do 10000 znaków

Znajdź nas na Facebooku

Partnerzy

Subiektywnie o książkach
Dwumiesięcznik SOFA
Wydawnictwo Psychoskok
Wydawnictwo MG
Kuźnia Literacka
Zażyj Kultury
Fundacja  Polonia Union
Kulturalne rozmowy - Sylwia Cegieła
Sklep internetowy TylkoRelaks.pl
CoCzytamy.pl