Sztuka poetycka dawniej uznawana za wartościowszą od prozy zdaje się niedefiniowalna. Najczęściej traktuje się ją jako mowę wiązaną, synonim liryki i literaturę piękną. Jednoznacznie mogący scharakteryzować sztukę poetycką termin, nie istnieje. Klarowne pozostaje jedynie stwierdzenie, że utwory powstające w jej ramach to wiersze.

Pewne jest, że poezja od zawsze towarzyszyła ludzkości. Potrzeba wyrażania uczuć i myśli, zachęcała do tworzenia. Cofają się do zamierzchłych czasów, można wspomnieć poezję grecką. Ślady, które odnajdywane są w mitach, wskazują, że ówcześni poeci uważali, że sztuka poetycka powstała dzięki interwencji bogów. Do czasów współczesnych wielokrotnie zmianie ulegał sposób postrzegania i charakteryzowania poezji. W tej kwestii zmieniło się wiele, ale nadal nie udało się stworzyć jednobrzmiącego terminu sztuki poetyckiej.

„Poezja jest czymś niedefiniowalnym, im dłużej myślę o jej definicji, tym bardziej się komplikuje. Najlepiej określi poezję wskazanie jej różnych aspektów. Po pierwsze jest w niej coś poznawczego, bo otwiera się na świat zewnętrzny i na świat wewnętrzny autora. Jednak poezja tak naprawdę rozpina się pomiędzy próbą poznania i niemożnością poznania. Na dodatek, oprócz próby i chęci poznania potrzebny, jest jeszcze aspekt ekstatyczny zwany natchnieniem”. – poeta Ryszard Kapuściński

Czym jest poezja? –SPRAWDŹ

Z całą pewnością znaczenia sztuki poetyckiej nie da się przecenić. Poezje warto czytać. Kontakt, z krótkim, często wierszowanym utworem, pozwalam momentalnie oderwać się od znojnej rzeczywistości. Analizując wymowę wiersza, doświadczamy psychicznego relaksu. Chwilowe zamyślenie koi dusze, rozbudza wyobraźnię i poszerza horyzonty myślowe.

Warto czytać poezję, dlatego, jeżeli do tej pory nie obcowaliśmy z nią regularnie, pora to zmienić. Klasyki z działu sztuki poetyckiej to pozycje godne polecenia. Na szczególną uwagę zasługują jednak najnowsze tomiki poetyckie współczesnych poetów. W swoich wierszach odnoszą się oni do aktualnych bolączek świata.

Poezja z lekką nutą nostalgii - TUTAj

„Poezja jest solidarna ze swoim czasem, bo jest w swoim czasie. Można nawet powiedzieć, że jest swoim czasem, jego najistotniejszą treścią i jego najbardziej powierzchowną modą. Utożsamia się z teraźniejszą historią, z dzisiejszymi problemami, emocjami zbiorowymi i indywidualnymi, ze stanami ducha i ciała dzisiejszych ludzi, z psychosocjologią. Dlatego poezja musiała się zanurzyć w rozmaite dziedziny – od myśli banalnych po ezoteryczne, od materii zmysłowo pojmowanej do sublimowanej wyobraźnią, od materii do abstrakcji”. – Piotr Matywiecki, dwutygodnik.com

Wiersze skoncentrowane na istocie człowieczeństwa, znajdziemy w tomiku „Odwrotność raju”. Autor za pomocą liryki dokonuje oceny ludzkich postaw i zachowań. Odnosi się do sytuacji zaobserwowanych, dzięki bacznej analizie codzienności. W poszczególnych wierszach natkniemy się na celną krytykę i pouczające sentencje. To one mają zachęcić czytelników do refleksyjnego zamyślenia.

W zbiorze tym znalazły się utwory rozważające rolę człowieka na Ziemi. Niezwykłość świata także nie została pominięta.

„Poezje moje wyrażają głębokie rozczarowanie człowiekiem i tęsknotę za Rajem. Są odbiciem szczątków wiedzy, którą dały nam wielkie filozofie, religie oraz nauka. Ale przede wszystkim uczuć, które są instynktowne, ale niestety wielokrotnie ukryte”. – Maksymilian Bron

Do refleksyjnej zadumy zachęcą nas „Żywe cienie”. W trakcie zaczytywania się w kolejnych wierszach będziemy zastanawiać się nad kondycją współczesnego świata. Za sprawą nowoczesnych technologii zmieniło się wiele, ale chyba gdzieś zatraciliśmy sens. Życie coraz bardziej przypomina gonitwę za materialnymi wygodami. Liczy się „mieć”, bo możliwość posiadania, pozwala odczuwać złudne szczęście. A gdzie podziała się potrzeba obcowania z drugim człowiekiem? Nad podobnymi fundamentalnymi kwestiami rozmyślać będziemy w trakcie lektury.

Czy było coś nie tak…?

„Na pożółkłym papierze

wymiętym i kruchym, jak życie

czyjeś w dobrej wierze,

są daty urodzenia wyryte…

Ktoś marzył o życiu,

chciał brać i dawać garściami,

choć nie chciał zostać w ukryciu,

to życie i tak rządzi się innymi prawami.

Scenariusz pisany jest jeden raz

– niebo go pieczętuje!

A my myślimy, że świat jest nasz,

że nawet głupota nic nie kosztuje…

Gdy skończy się spektakl,

prawie zawsze za szybko,

zauważamy, że coś było nie tak,

‘nasze marzenia – i wszystko…’ – Barbara Wrzesińska

Na uwagę zasługuje także tomik poetycki zatytułowany „Szpilki w rozsypce”. Zebrane w pozycji teksty cechują się ogromną różnorodnością tematyczną. Właśnie dlatego możemy być pewni, że każdy odnajdzie sentencję dla siebie.

Warto podkreślić, że autor dołożył wszelkich starań, by zgromadzić w książce najcenniejsze „złote myśli”. W trakcie czytania niejednokrotnie uśmiechniemy się, popadniemy w nostalgię, czy odczujemy irytację. W tej pozycji gra słów momentami pełna jest bowiem ironii i sarkazmu. To celowy zabieg mający pobudzić nas do rozważań.

„Zachwyt nad intuicyjno-poetycką aforystyką de la Serny nie opuszcza mnie. Dowodem na to jest układ kompozycyjny tej książki. Zawiera ona mniej więcej w 1/3 najlepsze myśli z poprzedniego zbioru, bardzo często zmienione i pogłębione, oraz 2/3 nowych, zapisywanych w latach 1992-2019 i poddanych selekcji choćby ze względu na nieubłagany upływ czasu” - Wojciech Łęcki

Sięgając po którąkolwiek z wymienionych powyżej pozycji, przekonamy się, dlaczego warto czytać poezję. Oczywiście na chwilę obecną bardzo wiele osób decyduje się wyrażać swoje myśli i uczucia za pomocą sztuki poetyckiej. Jeżeli więc chcielibyśmy samodzielnie dokonać wyboru jednego spośród dziesiątek tomików, zajrzyjmy do działu POEZJA