Polska dziennikarka i reportażystka.
Ukończyła konspiracyjny UJ (historia, historia sztuki).
Uczestniczka Powstania Warszawskiego.
Komunistka.
Pracowała w "Głosie Pracy", "Echu Krakowa" i wydawanej w Paryżu "Gazecie Polskiej".
Posłanka na Sejm (1952-1956).
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wybrane książki: "Ludzie, którym nie stawia się pomników" (Wydawnictwo "Książka", 1947), "Chleb i sól. Z chłopami polskimi u kołchoźników radzieckich" (KiW, 1951), "Kanada. Kraj i ludzie" (PWN, 1961), "Wyrok śmierci" (1970, wydana: Wydawnictwo Literackie, 1979), "Nie być tu, nie być tam" (PIW, 1974).

Mąż: Antoni Szaszkiewicz (od 1944), 2 synów: Maciej i Joachim