Magdalena Ponurkiewicz urodziła się w 1945 r. w Barcicach. Jest absolwentką psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Ukończyła też logopedię na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i temu zawodowi poświęciła przeważającą część swojego życia. Pracowała w sądeckiej służbie zdrowia i w oświacie, organizowała pierwsze gabinety logopedyczne, szkoliła nauczycieli, prowadziła terapie indywidualne i grupowe, dorosłych i dzieci. Zadebiutowała w 1986 r. w zbiorku wierszy „Leśne przypomnienia”. W 1999 r. ukazało się jej opowiadanie „Zatyczka” na łamach Przeglądu Readers Digest. Książka „Okruchy pamięci” najpierw drukowana była w odcinkach na łamach „Kuriera Starosądeckiego”, a w 2001 r. została wydana przez Sądecką Oficynę Wydawniczą Małopolskiego Centrum Kultury w Nowym Sączu. Powieść ta jest powrotem autorki do dzieciństwa - mówi o miejscach i wydarzeniach z nim związanych. Rok później ukazała się kolejna książka „Byłam niewolnicą, czyli na czarno w Nowym Jorku”- odbiegająca od tematyki związanej z regionem, a mówiąca o mirażu szybkiego zarobku nad wielką wodą. Ostatnia powieść Pani Magdaleny : "Tajemnica węgierskiego manuskryptu" to kompilacja fikcyjnych i realnych wątków, postaci z polskiej i węgierskiej historii. Autorka znalazła szereg wspólnych wydarzeń historycznych, w których oba narody sobie pomagały. We wrześniu 1939 roku wielu Polaków znalazło schronienie w węgierskich domach, ci zaś w 1956 roku, po stłumionym przez wojska radzieckie powstaniu, znaleźli gościnę w Polsce, w tym kilkadziesiąt sierot, które trafiło do pobliskich Marcinkowic. Na kartach powieści wspomniani są też sądeccy bohaterowie: Julian Zubek „Tatar” i Paweł Liber „Sprytny”.