Nazywany jednym z wieszczy narodowych, obok Mickiewicza jeden z najwybitniejszych przedstawicieli polskiego romantyzmu zaangażowanego, natomiast obok Micińskiego - najwybitniejszy przedstawiciel poezji mistycznej. Słowacki był synem profesora literatury polskiej w Liceum Krzemienieckim, studiował prawo na Uniwersytecie Wileńskim. Podróżował po Europie i Egipcie oraz Palestynie, wyemigrowawszy, osiadł na stałe w Paryżu. W jego utworach oprócz tematyki stricte narodowowyzwoleńczej przewija się również motyw podróży i tęsknoty emigranta za opuszczoną ojczyzną.

Najbardziej znane utwory Słowackiego to: "Poezje" (1832), "Maria Stuart", "Kordiana" (1834), "Balladyna"
(1839), "Beniowski" (1841), "Mazepa" (1840), "Lilla
Weneda" (1840), "Sen srebrny Salomei" (1844) oraz "Kordian" (1834).

Źródło grafiki: literat.ug.edu.pl