(ros. Иосиф Александрович Бродский) Rosyjski poeta i eseista, samouk. Przeżył blokadę Leningradu, należał do środowiska skupionego wokół Anny Achmatowej. W 1964 roku skazany za „pasożytnictwo”. W 1972 roku został zmuszony do emigracji i osiedlił się w Stanach Zjednoczonych.

W poezji przestrzegającej klasycznych zasad wersyfikacji i podziału na gatunki łączył niekiedy refleksję filozoficzną z satyrycznym ujęciem realiów społeczno-obyczajowych ZSRR. Tłumaczył poezję angielską i polską (m.in. Czesława Miłosza i Zbigniewa Herberta).

W 1987 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla.