Jerzy Ficowski
| Dodano: 17 sierpień 2017
| Dodana przez:
Agata Jankowiak
Jerzy Tadeusz Ficowski (ur. 4 września 1924 w Warszawie, zm. 9 maja 2006) – polski poeta, eseista, autor tekstów piosenek, prozaik, tłumacz (z hiszpańskiego, romskiego, rosyjskiego, niemieckiego, włoskiego, francuskiego, rumuńskiego i jidysz), żołnierz Armii Krajowej (ps. Wrak), uczestnik powstania warszawskiego, znawca folkloru żydowskiego i cygańskiego.
JERZY FICOWSKI (1924–2006) – poeta, prozaik, eseista i tłumacz. Zadebiutował tomem poetyckim Ołowiani żołnierze (1948), po którym ukazały się, m.in.: Zwierzenia (1952), Ptak poza ptakiem (1968), Pantareja (2006). Opublikował także książki prozatorskie – Wspominki starowarszawskie (1959) i Czekanie na sen psa (1970) – oraz eseistyczne, poświęcone kulturze romskiej i żydowskiej, m.in.: Cyganie polscy (1953) i Okolice sklepów cynamonowych (1986). Przez wiele lat badał twórczość Brunona Schulza i Witolda Wojtkiewicza.
Ważną część jego twórczości stanowiły utwory dla dzieci. Przez lata współpracował z pismami dziecięcymi – „Płomyczkiem” i „Świerszczykiem”. Opublikował wiele książek skierowanych do najmłodszego odbiorcy. Drukiem ukazały się m.in.: Syrenka (1957), Kolorowy kalendarzyk (1964), Zielona majka (1968) czy Śnieżne rymy białej zimy (1969). Za swoją twórczość został uhonorowany wieloma nagrodami, m.in.: Nagrodą Pen Clubu (1977) oraz Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2004). (za: http://muzeumliteratury.pl/lodorosty-i-bluszczary)
JERZY FICOWSKI (1924–2006) – poeta, prozaik, eseista i tłumacz. Zadebiutował tomem poetyckim Ołowiani żołnierze (1948), po którym ukazały się, m.in.: Zwierzenia (1952), Ptak poza ptakiem (1968), Pantareja (2006). Opublikował także książki prozatorskie – Wspominki starowarszawskie (1959) i Czekanie na sen psa (1970) – oraz eseistyczne, poświęcone kulturze romskiej i żydowskiej, m.in.: Cyganie polscy (1953) i Okolice sklepów cynamonowych (1986). Przez wiele lat badał twórczość Brunona Schulza i Witolda Wojtkiewicza.
Ważną część jego twórczości stanowiły utwory dla dzieci. Przez lata współpracował z pismami dziecięcymi – „Płomyczkiem” i „Świerszczykiem”. Opublikował wiele książek skierowanych do najmłodszego odbiorcy. Drukiem ukazały się m.in.: Syrenka (1957), Kolorowy kalendarzyk (1964), Zielona majka (1968) czy Śnieżne rymy białej zimy (1969). Za swoją twórczość został uhonorowany wieloma nagrodami, m.in.: Nagrodą Pen Clubu (1977) oraz Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2004). (za: http://muzeumliteratury.pl/lodorosty-i-bluszczary)