Helena Boguszewska (ur. 18 października 1886 w Warszawie, zm. 11 listopada 1978 tamże) – polska pisarka. Córka Ignacego Radlińskiego, polskiego filologa klasycznego.
Ukończyła Wydział Przyrodniczy UJ. Debiutowała w latach 1909-1910 drobnymi opowiadaniami dla dzieci na łamach „Płomyka” i „Płomyczka”. W latach 1918-1919 opublikowała cykl podręczników przyrodniczych dla szkół podstawowych. W latach dwudziestych rozpoczęła działalność publicystyczną, zajmując się głównie problematyką społeczną i oświatową, losem dzieci biednych i kalekich. Debiutem książkowym była powieść Świat po niewidomemu z 1932. Od 1934 współpracowała z Jerzym Kornackim. W latach 1933-1937 współzałożycielka i przewodnicząca zespołu literackiego „Przedmieście”. W latach 1944-1946 posłanka do Krajowej Rady Narodowej.