Nauczycielem jestem prawie 10 lat. Uczyłam w gimnazjum, obecnie uczę w podstawówce. Z wykształcenia jestem plastykiem, ale zawsze interesowała mnie psychologia. Pierwszą pracę magisterską napisałam prowadząc badania w przedszkolu; tytuł pracy brzmiał „Rozwój psychofizyczny dziecka w wieku od 3 do 6 lat na podstawie rysunku”, druga praca dyplomowa na studiach podyplomowych dotyczyła podobnego tematu „Rodzina w rysunkach dziecka w wieku 6 i 7 lat”.

Obecnie w szkole, w której pracuję przeprowadziłam testy pt: „Moja rodzina” „Zaczarowana rodzina” „Dom” „Zaczarowany dom” „Drzewo”. Zebrałam rysunki wszystkich uczniów szkoły, wiek badanych dzieci obejmuje od 7 do 11 lat. Po dokonaniu analizy prac uczniów dokonałam prezentacji i zapoznałam pozostałych nauczycieli szkoły, w której pracuję w tematykę rysunku dziecka. Informacje na ten temat bardzo zaintrygowały radę pedagogiczną i dyrekcję. Uważam że wiedza na temat rysunku dziecka jest bardzo ważna w zawodzie nauczyciela i pedagoga szkolnego (którym mam zamiar zostać podejmując studia podyplomowe na tym kierunku). Dzięki umiejętności „czytania symboliki” rysunku dziecka, dorosły jest bardziej świadomy tego, co dziecko przeżywa, tym bardziej że o złych rzeczach dziecko nie mówi wiele lub nie chce mówić wcale. Rodzice, którzy chcą świadomie wychowywać własne dziecko i interesuje ich co ono czuje i myśli, powinni przeczytać tą książkę. Odnosi się to także do nauczycieli-wychowawców, którzy chcieliby wiedzieć więcej o relacjach domowych dziecka z członkami rodziny.
Ponadto interesuje mnie tematyka mandali, które również wdrożyłam w program nauczania. Jestem w trakcie realizacji własnego programu autorskiego, który ma na celu wdrożyć elementy mappingu i arteterapii na lekcjach plastyki w szkole podstawowej.

W książce również opisałam jak należy tworzyć mandale, po co się je tworzy i jakie psychoanalityczne informacje zawarte są w kolorach, kształtach i liczbach.