Gustaw Herling-Grudziński (1919-2000) - polski pisarz, który spędził rok i 4 miesiące w niewoli, a następnie został zwolniony po ogłoszeniu „amnestii” dla Polaków. Opis życia w podarchangielskim łagrze zawarł w książce „Inny świat”. Grudziński później pracował jako żołnierz – służył w Iraku, Palestynie, Egipcie i we Włoszech. Odznaczono go Krzyżem Virtuti Militari.Po zakończeniu konfliktu zbrojnego nie wrócił do Polski. Zamieszkał w Londynie i działał tam w roli publicysty „Wiadomości”. Długo współpracował również z paryską „Kulturą”. Otrzymał nagrodę literacką polskiego PEN Clubu w roku 1991.
Jego debiut literacki to utwór "Żywi i umarli", opublikowany w roku 1945. Najbardziej znanym dziełem jest opublikowana po raz pierwszy w Polsce w 1953 roku książka, zatytułowana "Inny świat". Na uwagę czytelniczą zasługuje również, tworzony między latami 1971, a 1992 cykl "Dziennik pisany nocą". Ostatnią pozycją wydaną jeszcze za życia autora była "Biała noc miłości" z roku 1999, natomiast pośmiertnie ukazały się jeszcze utwory "Wędrowiec cmentarny" (2005) oraz "Wiek bibilijny i śmierć" (2007).

Źródło grafiki: ksiazki.wp.pl