Brygida Helbig
| Dodano: 26 marzec 2014
| Dodana przez:
Jowita (Wivel) Szpilka
Brygida Helbig – urodzona w Szczecinie, od 1983 r. mieszkająca w Niemczech pisarka i literaturoznawczyni. Profesorka w Polsko-Niemieckim Instytucie Badawczym (w Collegium Polonicum) w Słubicach, wykłada również na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie. Autorka tomu prozy "Enerdowce i inne ludzie" (2011), nominowanego do nagród NIKE i GRYFIA, minipowieści satyrycznej "Anioły i świnie. W Berlinie!" (2005), powieści poetyckiej "Pałówa", tomiku wierszy "Hilfe" oraz książki o Marii Komornickiej "Strącona Bogini" (2010). Mieszka w Berlinie.
Podwórko. Godzinami bawiła się z dziećmi na dworze; łazili wokół bloków, zbierali szkiełka spod kiosków i śmietników, bo tam leżało najwięcej butelek porozrzucanych przez pijaków. Zbierali porozrzucane, kolorowe papierki od cukierków, listki. I robili z nich tak zwane niebka. Skąd się wzięła ta zabawa, nie wiadomo. Wykopywali dołki, układali w nich śliczne wzorki ze złotek, sreberek, znalezionych kwiatów i traw, przykrywali szkiełkiem, zasypywali. Trzeba było dokładnie zapamiętać topografie miejsca, wiedzieć, gdzie ukryło się skarb. O sekrecie wiedziało zawsze kilku przyjaciół. (cytat z książki „Niebko”)
„Niebko” Brygidy Helbig - poruszająca opowieść o powikłanych losach polsko-niemieckiej rodziny Marzena mieszka w Anglii i rozplątuje skomplikowane losy swoich przodków. Zimą roku 1939 uboga rodzina niemiecka, matka z trójką dzieci, nakazem Hitlera opuszcza kolonię niemiecką w Galicji, i przesiedla się nad Wartę. W styczniu 1945 roku, w trzaskający mróz, ponownie pakuje manatki na furmankę i uciekając przed Armią Czerwoną próbuje wrócić do Rzeszy. W końcu pozostaje w Polsce. W powojennym Szczecinie Willi poznaje Basię, wywiezioną podczas wojny z Kresów do Kazachstanu. Z nią zaczyna nowe życie. Marzena Niemców nie lubi. Właśnie dlatego, uciekając z Polski w latach osiemdziesiątych, wybrała Anglię. Ale Polacy zawsze mają pecha (i Polki też) – do mieszkania pod nią wprowadził się Niemiec i godzinami słucha starych szlagierów. Piosenki brzmią znajomo, podobne słyszała kiedyś od ojca: „Alles hat ein Ende, nur die Wurst hat zwei.” Wiele różnych piosenek nucono w jej rodzinie. Czas je sobie przypomnieć (źródło: Wydawnictwo W.A.B., 2013).
Podwórko. Godzinami bawiła się z dziećmi na dworze; łazili wokół bloków, zbierali szkiełka spod kiosków i śmietników, bo tam leżało najwięcej butelek porozrzucanych przez pijaków. Zbierali porozrzucane, kolorowe papierki od cukierków, listki. I robili z nich tak zwane niebka. Skąd się wzięła ta zabawa, nie wiadomo. Wykopywali dołki, układali w nich śliczne wzorki ze złotek, sreberek, znalezionych kwiatów i traw, przykrywali szkiełkiem, zasypywali. Trzeba było dokładnie zapamiętać topografie miejsca, wiedzieć, gdzie ukryło się skarb. O sekrecie wiedziało zawsze kilku przyjaciół. (cytat z książki „Niebko”)
„Niebko” Brygidy Helbig - poruszająca opowieść o powikłanych losach polsko-niemieckiej rodziny Marzena mieszka w Anglii i rozplątuje skomplikowane losy swoich przodków. Zimą roku 1939 uboga rodzina niemiecka, matka z trójką dzieci, nakazem Hitlera opuszcza kolonię niemiecką w Galicji, i przesiedla się nad Wartę. W styczniu 1945 roku, w trzaskający mróz, ponownie pakuje manatki na furmankę i uciekając przed Armią Czerwoną próbuje wrócić do Rzeszy. W końcu pozostaje w Polsce. W powojennym Szczecinie Willi poznaje Basię, wywiezioną podczas wojny z Kresów do Kazachstanu. Z nią zaczyna nowe życie. Marzena Niemców nie lubi. Właśnie dlatego, uciekając z Polski w latach osiemdziesiątych, wybrała Anglię. Ale Polacy zawsze mają pecha (i Polki też) – do mieszkania pod nią wprowadził się Niemiec i godzinami słucha starych szlagierów. Piosenki brzmią znajomo, podobne słyszała kiedyś od ojca: „Alles hat ein Ende, nur die Wurst hat zwei.” Wiele różnych piosenek nucono w jej rodzinie. Czas je sobie przypomnieć (źródło: Wydawnictwo W.A.B., 2013).
Książki autora
