"Litość należy się tym istotom, które można jeszcze ocalić". Zawód policyjnego detektywa to profesja niezwyczajna. W zasadzie to zawód, który wykonuje się przez całą dobę, a w którego wpisana jest głównie czujność i podejrzliwość – niezastąpione umiejętności w odkrywaniu sprawców różnorakich zbrodni. Jak przekonała mnie książka J. T. Ellison, w tym fachu nawet na zasłużonym odpoczynku wyżej wskazane umiejętności są po prostu bezcenne. "Umarli nie kłamią" to siódma część serii o Taylor Jackson, z której w naszym kraju wydano jeszcze książkę pt. "Złodziej dłoni". Pomimo nawiązania do pewnych wątków z poprzednich części, książkę można czytać całkowicie odrębnie od pozostałych. J. T. Ellison to absolwentka Randolph-Macon Woman's College z tytułem magistra uzyskanym w George Washington University. Jej szerokie doświadczenie zawodowe obejmuje pracę w Białym Domu, w Departamencie Handlu, analitykę finansową, czy organizacjach ścigających przestępców. Autorka zasila również grono wielu ...

"(...) integracji i akceptacji nie można się domagać. Są to wartości, które wypracowuje się jedynie przy pełnym i świadomym zaangażowaniu obu stron – osób w pełni sprawnych, ale także tych z niepełnosprawnością". Rodząc się jako osoba pełnosprawna fizycznie, nie zastanawiam się na co dzień, jaki przywilej został mi dany już na samym starcie mojego życia. Nie doceniam tego, że mogę normalnie chodzić, biegać – nie będąc uzależnioną od innych. Nie doceniam, dopóki nie przeczytam takiej właśnie książki jak "Moje pory roku". Książki, która niewątpliwie uczy pokory. Laura Izabela Jurga urodziła się z czterokończynowym niedowładem, który nastąpił w wyniku dziecięcego porażenia mózgowego. Od samego urodzenia niezbędna była rehabilitacja, która odtąd będzie towarzyszyć jej do końca życia. Laura pomimo wszelkich przeszkód, zrobiła już w swoim życiu wiele – skończyła studia, kupiła mieszkanie w Warszawie, podróżuje po Włoszech, oraz przygotowuje się do obrony pracy doktorskiej. "Moje pory ...

W końcu doczekałam się swojej pierwszej przedpremierowej recenzji. Było to nie lada wyzwanie dla mnie, po części jest to spowodowane tematyką książki. Czytając opis lektury nie miałam żadnych wątpliwości wiedziałam, że to książka dla mnie i muszę ją przeczytać. Za każdym razem kiedy sięgam po pozycję o takiej tematyce, próbuje rozszyfrować i zrozumieć dokładnie, co autor chce nam przekazać. Czy i tym razem mi się to udało?   Marta wraz z mężem Antonim i córką z pierwszego małżeństwa, mieszka w Dzierżoniowie. Ich życie nie należy do tych najłatwiejszych. Powodem tego jest Anna, która jest w wieku dorastania i cały czas się buntuje, również nie ukrywa swojej niechęci do ojczyma, a także robi wszystko aby opuścić rodzinny dom. Gdy w końcu jej się to udaje, nie jest tak jak sobie to wyobrażała. Jej mąż przynależy do partii, często go nie ma i dużo pije z kolegami, niedługo potem atakuje go choroba, a cały ciężar zostaje na barkach Anny, która musi opiekować się jeszcze córeczką. Matka, córka i wnuczka, ...

"Zamkniętej prawdy nie wystarczy otworzyć, trzeba ją najpierw odkryć". Prawda w opinii wielu z nas to pojęcie dość względne, bowiem to, co dla niektórych jest prawdą, dla innych prawdą nigdy nie będzie. Czasami też prawdę możemy odnaleźć pod natłokiem wielu kłamstw i niedomówień - prawdę, która może okazać się prosta w swojej wymowie i jednocześnie tak trudna do zrozumienia.  Bartłomiej Basiura to urodzony w 1991 r. w Knurowie, student czwartego roku prawa w Krakowie. Pisanie to dla niego przede wszystkim pasja, dzięki której każda kolejna książka daje mu wielką dawkę satysfakcji. Autor mieszka obecnie w małej miejscowości w województwie śląskim. "Zamknięta prawda" to trzecia część trylogii, której dwa poprzednie tomy noszą nazwę "Hipnoza" oraz "Uczeń Carpzova".  Maria Kozierska, doświadczona policjantka zostaje zamordowana w bardzo niejasnych okolicznościach. W sprawę rozwikłania tajemnicy jej śmierci zostaje zaangażowany specjalista od mowy ciała – Michał Drobik. Tymczasem, ...

"Wszystko zawsze zaczyna się od początku. Z miłości nic nie zostaje".   Słowik do tej pory kojarzył mi się z donośnym, pięknym śpiewem, jaki wydobywa się z tego małego, niepowtarzalnego ptaka. Po lekturze książki Antoni Michaelis, słowik już nie będzie dla mnie wyłącznie symbolem delikatności i piękna, ale również niepokoju, tajemnicy i intrygującej gry. "Dopóki śpiewa słowik" to bowiem książka-gra, gra rozgrywana pomiędzy przebiegłą autorką i niczego nieświadomymi czytelnikami. Uff, dawno nie czytałam tak zagmatwanej fabularnie książki. Książki, która wywołała we mnie tak wiele sprzecznych emocji. Antonia Michaelis to urodzona w 1979 r. niemiecka pisarka, która po zdaniu matury podróżowała po południowych Indiach, Nepalu i Peru. Po powrocie do kraju zaczęła studiować medycynę i jednocześnie pisać opowiadania dla dzieci i młodzieży. Jej pierwsza powieść dla młodzieży pt. "Baśniarz" została w 2012 r. nominowana do Niemieckiej Młodzieżowej Nagrody Literackiej. Autorka mieszka obecnie ...

"Chyba każdy z nas doznał kiedyś uczucia, że znalazł się w szklanej kuli". Szklana kula – któż z nas nie zna tego bajkowego gadżetu, potrafiącego mocno oddziaływać na dziecięcą wyobraźnię. Zapewne każdy z Was pamięta, jak przechylał kulę, by uzyskać zamierzony, wizualny efekt. Szklana kula może mieć jednak jeszcze jedno zastosowanie – może stać się swoistą metaforą pewnych etapów w naszym życiu. Etapów, w których czujemy się ograniczeni przez różnorakie przyczyny, niczym przestrzeń w szklanej kuli. Zapraszam więc na wędrówkę po ciekawej treści będącej kolażem kilku gatunków – szkiców, opowiadań i felietonów – zamkniętych w kuli, szklanej kuli. Jolanta Miśkiewicz to autorka poezji, prozy dla młodzieży, bajek i opowiadań, mieszkająca od urodzenia w Łodzi. Z wykształcenia ekonomistka, jest laureatką konkursów poetyckich oraz zdobywczynią wyróżnień w tej dziedzinie literackiej. Autorka do 2009 r. pisała do szuflady, a następnie w ciągu czterech lat wydała dwa tomiki poezji, jej teksty są również ...